dinsdag 27 december 2011

Never let me go


Tijdens deze koude winterdagen is het ideaal om één film te bekijken. Daarom heb ik vrijdagnamiddag de 23ste december naar de film Never Let Me Go van Mark Romanek gekeken. Deze film is gebaseerd op het boek van Kazuo Ishiguro. 

In de film speelt Carey Mulligan(Wall Street: Money never Sleeps, Pride & Prejudice, Drive, ...) de hoofdrol van Kathy. Naast Carey Mulligan speelt Keira Knightley(Pirates of the Carribean, Pride & Prejudice, …) de rol van Ruth en speelt Andrew Garfield(The Social Network, Spiderman,…) de rol van Tommy. 
De film speelt zich vermoedelijk af in een weeshuis/kostschool in de jaren ’50 of ‘60. Hier volgen we het verhaal van een pubermeisje Kathy en haar vriendin Ruth. Kathy wordt verliefd op een jongen Tommy, maar Ruth en Tommy worden een koppeltje. Alledaagse, normale dingen dus, maar niets is minder waar. Langzaam wordt duidelijk dat het geen normaal weeshuis is. De nieuwe juffrouw laat verschillende absurde dingen uitschijnen over het verdere leven van de jongeren. De jongeren hebben slechts één doel in het leven, welk doel is hier nog niet echt duidelijk. Het verhaal maakt dan een sprong van een paar jaar totdat het drietal het weeshuis mag verlaten. Ze gaan in een soort van commune wonen waar ze gemakkelijk gecontroleerd kunnen worden. Tommy en Ruth zijn nog altijd een koppel, maar de gevoelens tussen Kathy en Tommy blijven hoog. Stilletjes aan wordt duidelijk wat hun doel is op deze wereld. Zij zijn kinderen van prostituees, moordenaars, delinquenten, ... die afgestaan zijn aan het weeshuis. Hun doel is om te dienen als orgaandonoren om de andere ‘normale’ mensen te genezen. Vanaf hun 21ste moeten ze donoren afstaan en na een paar operaties over verschillende jaren zullen zij overlijden. Verder ga ik niet teveel van het verhaal verklappen. Er komt nog een derde deel in de film waar al enkele operaties hebben plaatsgevonden bij de drie.
De film speelt zich af in een alternatieve wereld waar niets meer ongeneesbaar is. De ‘normale’ mensen hebben daardoor een extreem hoge levensverwachting gekregen. Het verhaal gaat over liefde en vriendschap tussen de drie, maar ook over het accepteren van hun lot. Het is bij momenten een hartverscheurende film die veel stof tot nadenken geeft. De grote vraagstelling die bij deze film hoort, kan men als volgt stellen: hoe ver kan men in de wetenschap gaan? Wat is nog ethisch verantwoord?
Ik vind het een zeer goede film die zeker het bekijken waard is. De film gaat nooit vervelen doordat het verhaal goed is opgebouwd.